Walvissen spotten in Hermanus

Hey!

Ik ben vandaag alweer een maand weg (tijd gaat veel te snel) en het is weer tijd voor een spannend verhaal. Waarschuwing alvast voor mijn lange verhaal. Voor degene met een korte aandachtsspanne, zie een korte samenvatting onderaan.
Allereerst een klein stukje over mijn co-schap. Ik begin het steeds leuker te vinden. Inmiddels heb ik al veel bevallingen zelf mogen leiden. Zelfs de ene helft van een tweeling ter wereld mogen helpen. De tweede lag in stuit ligging en hebben de zusters gedaan. Maar wel heel tof om een tweeling geboren te zien worden!
Verder heb ik bij veel keizersneden mogen assisteren. Zowel bij geplande als bij spoed keizersneden. Ik mag dan met al mijn kracht op de bovenkant van de baarmoeder drukken om de baby eruit te pushen. En daarna helpen met het dichtmaken. Verder ook nog verschillende gynaecologische operaties gezien en geassisteerd. Op de afdeling en de poli kan ik ook zelf patiënten zien. Het leuke is dat de patiënten Engels of Afrikaans praten en ik me nu ook redelijk verstaanbaar kan maken in het Afrikaans. Het is een heel grappig taaltje. Nederlands maar dan met een raar accent en simpele grammatica. Grappig woord gehoord op de radio: Slim Phone (geniaal!)
Afgelopen vrijdag was ik uitgenodigd op de eindejaarsborrel voor alle artsen van het ziekenhuis. Alles was zeer goed verzorgd op een van de wineries. Heerlijk eten, lekker wijntje en leuk om de echtgenoten en kinderen van mijn collega’s te ontmoeten. Begin me hier al meer thuis te voelen.

Mijn gastouders werken bij Boland College naast het ziekenhuis. Maar sinds kort mag ik me ook hun collega noemen. In Louis’ klas heb ik voorlichting gegeven over HIV en AIDS. Heel erg tof om te doen! De studenten waren heel erg enthousiast en stelden veel vragen. De basics kenden ze, maar ik wilde ze niet doodgooien met teveel moeilijke medische termen. Al met al was het een simpele, maar heel leuke, interactieve les. De foto van mij met de klas gaat ook opgestuurd worden naar de provinciale minister van onderwijs. Deze studenten worden namelijk betaald door de provinciale regering om naar college te gaan en het is mooi om te laten zien dat zelfs Nederlandse medische studenten les komen geven. Van de ene kant mooi dat ze deze kans krijgen om te studeren, maar van de andere kant niet echt een efficiënt systeem. Als ze de ene dag niet betaald krijgen, dan komen ze de volgende dag ook niet opdagen. De motivatie is dus niet heel erg hoog. Des te leuker dat ze zo enthousiast waren tijdens mijn les. Volgende week mag ik ook met de leraren meedoen op de concertavond. Een open podium voor de leerlingen en docenten. De rehearsal van vanavond was al hilarisch. Volgende keer meer hierover..

Afgelopen weekend heb ik walvissen gespot in Hermanus:D Helemaal blij dat ik ze nog gezien heb! Mijn plan was echter om een weekend eerder naar Hermanus te gaan. Met mijn gehuurde autootje vertrok ik vol goede moed voor de 150km rit naar de kustplaats. Alles liep voorspoedig en ik heb heerlijk ongegeneerd voluit meegezongen met onze Bootnodig CD (voor de kijkers thuis: geweldige Nederlandstalige nummers). Zo kwam ik aan in Strand (het plaatsje maar incl. mooi strand). Hier ben ik even gestopt om een foto te maken van het strand en de rotskust. Toen ik weg wilde rijden, wilde mijn auto niet starten! Stress! Op de een of andere manier kreeg ik hem gestart en kon ik mijn weg vervolgen. Terwijl ik rondreed in Strand, besefte ik dat ik mijn mp3-speler kwijt was. Ik dacht dat ik hem in mijn broekzak had gestopt, maar daar zat ie niet in. Paniek! (hoe kan ik nu verder zingen?) Ik wilde weer een parkeerplaats zoeken om rustig in mijn tas te kijken, maar kon de verleiding niet weerstaan om snel een blik te werpen in mijn tas naast me. Als ik opkijk, zie ik de rode remlichten van de auto voor me. Die staat stil! Zo snel als ik nog kan, probeer ik te remmen, maar het is te laat. Ik bots op de achterbumper van de auto voor me. Hij was gestopt voor een vrouw die het zebrapad over wilde steken en net op dat moment lette ik niet op. Heel erg stom en in de categorie niet handig!! Ik voelde me echt heel lullig en was geschrokken. Gelukkig was de eigenaar van de andere auto heel relaxed en zei: ‘it happens’. En ja it happens. Maar beetje jammer dat het op de weg naar Hermanus gebeurt. Nu kan ik nog geen walvissen zien:(
Een aardige politie agente heeft het verslag opgemaakt, ik ben mee geweest naar het bureau voor het verslagnummer en daarna heeft een politieagent geprobeerd mijn motorkap vast te zetten. De schade was een kapotte linker koplamp en gebogen motorkap. Die klikte helaas niet meer goed vast en dat was een beetje een risico om verder te rijden. Ik was in dubio: doorrijden naar Hermanus en walvissen zien of terug naar Paarl en veilig thuis komen. Een groot dilemma. Besloten om een paar uurtjes op het mooie strand van Strand door te brengen (ik was er toch) en om mijn veiligheid te verkiezen boven de walvissen en met lage snelheid terug te keren naar Paarl. Hier heel lief opgevangen door mijn hostfamily.
De eigenaar van de auto was ook heel relaxed. Die was heel blij dat ik ongeschonden eruit was gekomen en de auto kon gerepareerd worden. Gaat via zijn verzekering goed komen. Inmiddels heb ik een nieuwe auto en kan ik weer rondcrossen.

Het voordeel van deze keuze om terug te keren, was dat ik ’s avonds mee kon eten met de braai. In de woonkamer zit een ingebouwde braai in de schouw. Vlees en pap gegeten (typisch Afrikaans). Erg lekker en gezellig, want de familie was compleet met Alicia en haar vriend Dewald.
De dag erna ben ik met Alta, haar vriendin Izabeth en een Duits meisje naar een concert van Vailant Swart geweest. Hij is een Zuid-Afrikaanse country/folk zanger en zingt grappige en ontroerende liedjes in het Afrikaans. Het concert was op een van de wineries dus weer genoten van lekkere wijntjes, goed eten en mooi uitzicht.

Afgelopen donderdag was Alicia jarig en dit vierde zij zaterdag op Bloubergstrand. Een prachtig strand met uitstekend uitzicht op Table Mountain en Robben eiland. De zee was wat koud, maar ik heb de golven bedwongen. Er waren een hoop vrienden van Alicia en Dewald. Leuk om eindelijk wat andere studenten te ontmoeten. Met hen mijn eerste potje Zuid-Afrikaans rugby gespeeld en trots dat ik ook had gescoord! Ik probeer nog steeds de spelregels te leren, maar vind het iig super tof om te spelen. Wie weet word ik toch geen boogschietster, maar rugbyster.

Om terug te komen op de walvissen die ik dan uiteindelijk toch gezien. Afgelopen zondag poging 2 ondernomen om de walvissen in Hermanus te zien. Dit is een van de bijzondere plekken ter wereld waar je vanaf de wal zo dichtbij walvissen kunt zien (heten ze daarom WALvissen?;) ) Toen ik net goed en wel 10 minuten op een bankje zat en in de verte loerde door mijn verrekijker, dook er vlak voor mijn neus een walvis op. Prachtig gezicht. Eerst een hele voorstelling gekregen waarbij hij met zijn staart op het water sloeg, daarna langzaam voorbij zien zwemmen en zelfs nog 2 keer uit het water omhoog zien springen. Geweldig! Was helemaal excited! Heerlijke dag op de rotsen van gemaakt en in de verte nog meer walvissen gezien:D Het was de trip meer dan waard!

Plannen voor komend weekend zijn nog niet helemaal bekend. Ik wil nog steeds graag Table Mountain beklimmen of hier in de buurt gaan wandelen. Of naar Franschoek of naar het strand of zondag naar de archery club op de winery of….
Mogelijkheden genoeg. Gaat dus weer helemaal goed komen hier. Ik ga er weer van genieten!
Doe de groeten aan Sinterklaas!

Xxx Loes

Samenvatting:
- Bij veel keizersneden geassisteerd en zelf bevallingen geleid:)
- Sinds kort ben ik een leraar op Boland College. Heb les gegeven over HIV en AIDS.
- Onderweg naar Hermanus gestrand in Strand
- Goede van het weekend: Braai in het huis gehad
- En een concert van Vailaint Swarts, een beroemde Afrikaanse muzikant. Incl lekkere wijntjes en mooi uitzicht.
- Gezwommen in de zee bij Bloubergstrand met uitzicht op Table Mountain en Robben eiland. Zuid-Afrikaanse studenten ontmoet:)
- Eindelijk walvissen gespot in Hermanus