Co-schappen in Paarl

Hoi,

Mijn vorige verhaal was een beetje deprimerend, maar gelukkig loopt alles nu soepeler.
Na mijn aankomst in Paarl ben ik heel hartelijk ontvangen door mijn gastgezin en heb ik al een hoop leuke dingen gedaan. Ik ben naar het Taalmonument in Paarl geweest. Een bouwwerk waar ze alle talen gedenken die hebben bijgedragen aan het Afrikaans. Ek spreek al een biekie Afrikaans;) Ik versta het redelijk en kan de gesprekken volgen, maar echt Afrikaans spreken ben ik nog aan het oefenen.
Verder ben ik in Stellenbosch geweest op bezoek bij de dochter Alicia. Daar lekker koffie gedronken en een pannenkoek gegeten. Helaas moest ze nu nog heel veel studeren, maar straks heeft ze meer tijd om leuke dingen te doen. Daarna zijn Alta en ik doorgereden naar een van de vele wineries in deze streek. Daar heerlijk op het terras wijntjes geproefd en heb ik mijn eerste Zuid-Afrikaanse wijn daar gekocht. Op het terras met uitzicht op de wijnranken, groene heuvels en bergtoppen groeide het vakantiegevoel sterk.
Met Ludick (de zoon) ben ik naar de archery club gegaan en heb ik leren handboogschieten:) Wat eigenlijk best wel leuk is. En aangezien ik met roeien waarschijnlijk niet naar Rio kan (tenzij ik ga afvallen en sturen), ga ik me misschien wel aanmelden bij de handboogclub:P (Ludick heeft trouwens serieus het doel om naar Rio te gaan. En hij is ook erg goed dus wie weet!) Het schieten ging best wel goed en alleen in het begin wat naar pijlen moeten zoeken in het hoge gras.
Louis heeft me meegenomen naar de Bainskloof pass in de bergen. Vanaf daar hadden we een heel mooi uitzicht op de vallei waar Paarl in ligt. En bavianen met kleintjes gezien:)

Maar goed, na al die ontspannen uitstapjes was het vorige week echt tijd voor mijn co-schap. Op maandag moest ik me om 8 uur melden en mocht ik me aansluiten bij de ronde op de verloskunde zaal. Mijn eerste dag was niet echt excited. Ik voelde me een beetje verloren en liep maar achter de arts aan, terwijl die zijn ronde over de afdeling deed en zaken regelde voor patiënten. Wel al een bevalling gezien:)
De rest van de week meer bevallingen gezien en woensdagavond mijn eerste bevalling begeleid (wel met hulp van de zuster). Alles ging ontzettend snel en gelukkig kwam er een gezond meisje uit.
Over het algemeen zijn de meeste mensen heel aardig. De artsen gaan heel relaxed met elkaar om en de meeste zusters willen me graag helpen. Helaas is er een opperkreng zuster, maar dat hoort op de een of andere manier op een afdeling. Helaas staat zij dan ook nog altijd bovenaan de zusterladder. Belangrijk om te vriend te houden dus, maar besloten haar enigszins te vermijden en met de lieve zusters te praten.
En zo kan ik op vrijdag mijn tweede bevalling zelf leiden. Het voordeel van het ziekenhuis hier is dus dat ik veel kan doen en dat het niet zo groot is. Tot nu toe vind ik het wel jammer dat er geen andere co’s zijn om even mee te praten of in een co-hok weg te vluchten;)
De diensten zijn zeer goed te doen. Van 7.30-16.15. Op dinsdag of woensdag een avonddienst, maar dan ben ik de volgende middag vrij. Prima om vol te houden.
Deze week loop ik mee op de gynaecologie en dat is tot nu toe gevarieerd. Maandag op ok geweest, dinsdag op de poli en op de ok. Vandaag op de afdeling gewerkt. Mijn co-schap wordt dus steeds leuker en ik kan steeds meer doen.

Afgelopen zaterdag hebben Alta en ik een gezellig uitstapje gemaakt naar winery Laborie. Die hebben een ‘Lazy days market’. En een lazy day was het. Rondgestruind, wijntjes geproefd. Vervolgens naar een andere wijn- en geitboer gegaan om kaas te proeven met wijn erbij. En geëindigd bij een chocolade proeverij (a). Totaal niet vervelend hier!

Zondag zijn Ludick en ik Paarl Mountain opgefietst. Een 9 km lange trip naar 654m hoogte. Na al meer dan 3 maanden geen enkele sport gedaan te hebben, was dit een redelijk zware klus. Het begin was erg steil en ik hoopte dat het gemakkelijker zou worden. Maar ik hield mezelf voor dat ik door zou zetten en zo reed ik stug door over de gravel road naar boven. En ik heb de top gehaald:) Ik was best trots op mezelf en kon op Paarl rock uitrusten en genieten van het uitzicht. Paarl heet Paarl, omdat lang geleden een Nederlander na een flinke regenbui naar de berg keek. De 3 gladde, half bolle rotsen op de top leken net parels en voilà, de naam Paarl was geboren.
Gelukkig hebben we deze tocht op de tot nu toe koudste dag ondernomen. Het was bewolkt en dat scheelde enorm. Het nadeel hiervan was dat de vallei niet volledig wolk-vrij was. Helaas konden we dus niet alles zien en was Tafelberg verborgen onder het tafelkleed. Op een heldere dag kun je hier echt ontzettend ver kijken en Cape Town dus zien liggen. Ik zal dus nog een keer terug gaan op een zonnige dag om nog extra van het uitzicht te genieten.
Terug bij het huis ben ik in het zwembad gesprongen om lekker af te koelen:) Het zwembad is niet heel groot (na 1 slag ben je aan de overkant) maar het is wel lekker om te hebben. Daarna aan de kant gezeten in mijn bikini, sapje inclusief parapluutje erbij en genieten! Wonderbaarlijk ben ik zelfs al een beetje verkleurd zonder te verbranden. Dat gaan we proberen om zo te houden.

Over het algemeen is het erg warm hier en dat gaat alleen maar erger worden. Het maakt me vooral heel loom als ik thuis kom van het werk. Als ik ga zitten om wat te lezen vallen mijn ogen vanzelf dicht. Het is hier ook vroeg donker; vanaf een uur of 8. Wat betreft de veiligheid moet je dan niet meer over straat. Iedereen is dus ook binnen als het donker is buiten. Is het verstandig om überhaupt niet overal alleen over straat te lopen. De straat waar ik nu woon, is heel rustig en ligt in een ‘blanke’ buurt en dat is dus relatief veilig.
Maar samen is het altijd veiliger. Vandaar dat ik ook samen met Ludick ben gaan fietsen. Dat maakt het ook wel apart, omdat je beperkt bent in je vrijheid. Het huis is ook erg goed beveiligd. Achter alle ramen zit een soort hek. En voor elke deur zit ook een extra hek. Zelfs in huis is een extra poort/hek gemaakt die de slaapkamers scheidt van de rest van het huis. Van Louis (oud-politieman, nu leraar) mogen ze het hele huis leeghalen, zolang ze ons maar met rust laten.
De criminaliteit blijft een groot probleem hier. In de krant staan toch steeds weer enge verhalen over overvallen en moorden. De verschillen tussen blank, kleurling en zwart zijn toch nog erg groot en vooral onder de zwarten is nog erg veel armoede en ook de meeste criminaliteit. Ik wil jullie niet al te bang maken en ik zal beloven goed op te passen.

Vanaf afgelopen maandag heb ik een auto gehuurd. Nu ben ik niet afhankelijk van Louis en Alta om mij bij het ziekenhuis af te zetten en op te halen. Bovendien is het fijn om in de weekenden wat vrijheid hebben. Komend weekend wil ik graag naar Hermanus rijden aan de kust om nog walvissen te zien, voordat het seizoen over is. Volgens Louis en Alta is het veilig om daar alleen naartoe te rijden. Louis is erg beschermend en volgens mij gelooft hij nog steeds niet dat ik kan autorijden. En vooral niet aan de linker kant van de weg. Haha. Maar tot nu toe lukt het prima. Weer even wennen aan de ruitenwissers en knipperlichten aan de andere kant, maar het links rijden gaat prima.

Hopelijk gaat alles ook nog goed in Nederland. Ik hoorde dat de herfst inmiddels haar intrede heeft gedaan. Zorg goed voor elkaar daar en ik hou jullie op de hoogte van wat ik hier meemaak.

Liefs Loes