Back in Cape Town
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
16 Februari 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hey!
Sinds gisteren ben ik weer veilig terug in Cape Town. Mijn tour is hier gisteren geeindigd en ik zit nu in een hostel, waar ik weer in een normaal bed kan slapen en lekker kan douchen wanneer ik wil. Al moet ik zeggen dat ik dit beiden helemaal niet zo gemist heb. (Mijn tentgenoot spoorde mij altijd aan om toch maar even te gaan douchen. Haha)
Na ons verblijf in Windhoek zijn er 4 nieuwe reizigers ingestapt. 2 meisjes uit Canada en een stel uit Zwitserland. Dit zorgde weer voor extra sfeer en gezelligheid in onze groep.
We zijn naar Etosha national park gereden en hebben daar weer veel dieren gezien. Het meest bijzondere was ‘s avonds bij een waterhole naast de camping. Terwijl we aan kwamen lopen, hoorden we gegrom dus heel snel en zachtjes doorgelopen. Daar zagen we eerst 2 neushoorns die naar elkaar gromden en schijnaanvallen uitvoerden. Er kwam een 3e bij en later kwamen er nog 2 uit de bosjes tevoorschijn. Het was ongelooflijk mooi om zo 5 neushoorns bij elkaar te zien. Heel bijzonder moment!
Vanuit Etosha hebben we een himba tribe bezocht. De himba’s zijn een van de oudste volken van Namibie en smeren zich helemaal in met rode oker tegen te zon en muggen. Ze douchen nooit, maar stomen zich schoon. De kinderen wilden allemaal opgetild worden en met ons spelen. Nadat het speelkwartier over was vervolgden we onze tour door het dorp. Dit dorp is daar special aangelegd voor de touristen dus eigenlijk een beetje fake, maar ze leven er wel echt. Al halen ze hun dreadlocks in de supermarkt. Haha.
Vervolgens naar Spitzkoppe gereisd en daar op een rots in de buitenlucht geslapen. Een van de highlights van de trip! Het was geweldig om onder de sterrenhemel te slapen. Raar om te beseffen dat ik ergens in de middle of nowhere op een rots naar sterren lig te kijken, terwijl iedereen in Nederland gewoon doorgaat met het normale leven.
Met al die hoge temperature hier (soms 40 graden in de woestijn. Apart trouwens om in een zwembad te zwemmen midden in het woestijn, waar er een chronisch tekort aan water is) blijft het fijn om te horen dat het sneeuwt in Nederland. Alhoewel ik natuurlijk wel de wintersport mis. Als oplossing daarvoor ben ik gaan sandboarden: snowboarden van de duinen! Heel erg gaaf! Het gaat niet zo hard, maar het voordeel is dat je niet zo hard valt op het zand. Het grootste nadeel is dat ze hier geen liftjes hebben en je dus ook dat hele eind weer omhoog moest lopen. 1 stap omhoog, ¾ naar beneden. Dus een goede work-out gehad;) Die work-out konden we ‘s avonds weer teniet doen, toen we gingen stappen in Swakopmund. Mooie avond gehad daar.
Vervolgens zijn we echt de woestijn ingetrokken en hebben we ‘s ochtends een van de hoge zandduinen beklommen om de zonsopkomst te zien. Weer een van de magical moments. Het was een zware klim, maar hoe gaaf is het om boven op een hoge zandduin de zon op te zien komen en het rode zand te zien branden…
We zijn ook in dead vlei geweest. Een vallei in de woestijn waar het nog droger is en alleen nog dode bomen staan. Voorheen kwam daar nog water, maar dat is door de duinen afgesloten.
Bij de tweede grootste canyon ter wereld hebben we de zonsondergang gezien. Fish River Canyon ligt in het zuiden van Namibia en is zo’n 160km lang. Vergeleken met de Grand Canyon schijnt het toch nog klein te zijn, maar het was impressive.
Via Orange river en Citrusdal zijn we gisteren aangekomen in Cape Town.
Mijn tour is dus klaar en het is wachten op Milou. Morgen ga ik haar met open armen ontvangen op het vliegveld en krijgen we ook onze huurauto. De komende dagen gaan we table mountain beklimmen, naar cape point, stappen in cape town, relaxen, wijntjes drinken etc.
Vanavond voor de laatste keer samen met mijn tour groep uit eten en het nachtleven van Cape Town ontdekken. Dat gaat een mooie afsluiter worden van de afgelopen 3 weken!
Het duurt gelukkig nog even, maar op 22 maart kom ik dan echt weer naar huis. Iedereen is uitgenodigd om op zaterdag 23 maart vanaf 15.00u langs te komen op mijn thuiskomfeest aan de Veghelsedijk in Uden. Laat mij of papa en mama aub even weten of je komt. Het lijkt me heel leuk om iedereen weer te zien en verhalen te kunnen delen.
Maar eerst nog even 1 maand volop genieten!
See you!
Knuffel en kus Loes
Sinds gisteren ben ik weer veilig terug in Cape Town. Mijn tour is hier gisteren geeindigd en ik zit nu in een hostel, waar ik weer in een normaal bed kan slapen en lekker kan douchen wanneer ik wil. Al moet ik zeggen dat ik dit beiden helemaal niet zo gemist heb. (Mijn tentgenoot spoorde mij altijd aan om toch maar even te gaan douchen. Haha)
Na ons verblijf in Windhoek zijn er 4 nieuwe reizigers ingestapt. 2 meisjes uit Canada en een stel uit Zwitserland. Dit zorgde weer voor extra sfeer en gezelligheid in onze groep.
We zijn naar Etosha national park gereden en hebben daar weer veel dieren gezien. Het meest bijzondere was ‘s avonds bij een waterhole naast de camping. Terwijl we aan kwamen lopen, hoorden we gegrom dus heel snel en zachtjes doorgelopen. Daar zagen we eerst 2 neushoorns die naar elkaar gromden en schijnaanvallen uitvoerden. Er kwam een 3e bij en later kwamen er nog 2 uit de bosjes tevoorschijn. Het was ongelooflijk mooi om zo 5 neushoorns bij elkaar te zien. Heel bijzonder moment!
Vanuit Etosha hebben we een himba tribe bezocht. De himba’s zijn een van de oudste volken van Namibie en smeren zich helemaal in met rode oker tegen te zon en muggen. Ze douchen nooit, maar stomen zich schoon. De kinderen wilden allemaal opgetild worden en met ons spelen. Nadat het speelkwartier over was vervolgden we onze tour door het dorp. Dit dorp is daar special aangelegd voor de touristen dus eigenlijk een beetje fake, maar ze leven er wel echt. Al halen ze hun dreadlocks in de supermarkt. Haha.
Vervolgens naar Spitzkoppe gereisd en daar op een rots in de buitenlucht geslapen. Een van de highlights van de trip! Het was geweldig om onder de sterrenhemel te slapen. Raar om te beseffen dat ik ergens in de middle of nowhere op een rots naar sterren lig te kijken, terwijl iedereen in Nederland gewoon doorgaat met het normale leven.
Met al die hoge temperature hier (soms 40 graden in de woestijn. Apart trouwens om in een zwembad te zwemmen midden in het woestijn, waar er een chronisch tekort aan water is) blijft het fijn om te horen dat het sneeuwt in Nederland. Alhoewel ik natuurlijk wel de wintersport mis. Als oplossing daarvoor ben ik gaan sandboarden: snowboarden van de duinen! Heel erg gaaf! Het gaat niet zo hard, maar het voordeel is dat je niet zo hard valt op het zand. Het grootste nadeel is dat ze hier geen liftjes hebben en je dus ook dat hele eind weer omhoog moest lopen. 1 stap omhoog, ¾ naar beneden. Dus een goede work-out gehad;) Die work-out konden we ‘s avonds weer teniet doen, toen we gingen stappen in Swakopmund. Mooie avond gehad daar.
Vervolgens zijn we echt de woestijn ingetrokken en hebben we ‘s ochtends een van de hoge zandduinen beklommen om de zonsopkomst te zien. Weer een van de magical moments. Het was een zware klim, maar hoe gaaf is het om boven op een hoge zandduin de zon op te zien komen en het rode zand te zien branden…
We zijn ook in dead vlei geweest. Een vallei in de woestijn waar het nog droger is en alleen nog dode bomen staan. Voorheen kwam daar nog water, maar dat is door de duinen afgesloten.
Bij de tweede grootste canyon ter wereld hebben we de zonsondergang gezien. Fish River Canyon ligt in het zuiden van Namibia en is zo’n 160km lang. Vergeleken met de Grand Canyon schijnt het toch nog klein te zijn, maar het was impressive.
Via Orange river en Citrusdal zijn we gisteren aangekomen in Cape Town.
Mijn tour is dus klaar en het is wachten op Milou. Morgen ga ik haar met open armen ontvangen op het vliegveld en krijgen we ook onze huurauto. De komende dagen gaan we table mountain beklimmen, naar cape point, stappen in cape town, relaxen, wijntjes drinken etc.
Vanavond voor de laatste keer samen met mijn tour groep uit eten en het nachtleven van Cape Town ontdekken. Dat gaat een mooie afsluiter worden van de afgelopen 3 weken!
Het duurt gelukkig nog even, maar op 22 maart kom ik dan echt weer naar huis. Iedereen is uitgenodigd om op zaterdag 23 maart vanaf 15.00u langs te komen op mijn thuiskomfeest aan de Veghelsedijk in Uden. Laat mij of papa en mama aub even weten of je komt. Het lijkt me heel leuk om iedereen weer te zien en verhalen te kunnen delen.
Maar eerst nog even 1 maand volop genieten!
See you!
Knuffel en kus Loes
-
16 Februari 2013 - 12:56
Pleuni:
Hey Loesje,
Wat blijft het toch allemaal heerlijk klinken!!Je tour klinkt geweldig!
Heb je jouw dreadlocks ook al in de supermarkt op je kop weten te tikken?? ;) Of zijn ze er toch al uit gedoucht?
Veel plezier vanavond met je laatste avondje met de groep. En natuurlijk superveel plezier met Mi, ze heeft een dikke knuffel van me bij haar, dus die is onderweg ;). Geniet met zijn tweetjes!! Kus -
17 Februari 2013 - 10:51
Janans:
Ha Loes,
Wat ben je geweldig aan het genieten.
We hebben 23 maart op de kalender gezet en komen dan live naar je verhalen luisteren.
Ik denk dat de sneeuw hier dan wel op is.
Hier verder alles ok, en na het lezen van je verhaal gaan we zo een eind wandelen in de natuur van Gemert!!!!!!!!!!!!!! maar er komt niet zo'n mooi verslag van.
Lieve Loes blijf genieten en de groetjes aan Milou.
Dikkekusjanans
-
17 Februari 2013 - 11:44
Harrie En Tiny:
Ha die Loes:
Weer zo,n spannend verhaal en zo,n ervaring kan je alleen met zo,n reis meemaken , we zien elkaar op 23 maart en nog een mooie afsluiting samen met Miou.
Geniet samen en tot 23 Maart.
Tiny en Harrie. -
17 Februari 2013 - 15:48
Bart & Bente:
Haaa zusje!
Heb natuurlijk al het een en ander gehoord van je maar het is altijd weer mooi om je reisverhalen te lezen! Wat een ervaring en wat ben jij toch heerlijk aan het genieten! Houden zo! Super dat de tour echt geweldig is geweest. Het klinkt allemaal heerlijk met wat jij gezien en gedaan hebt. Ik weet nu dat als er een keer geen sneeuw ligt in Tsjechie dat we dan maar een weekje gaan sandboarden in de woestijn en dat jij ons les kan geven ;)
Heel veel plezier met je laatste maand met Milou maar dat wordt ongetwijfeld weer een geweldig avontuur! Geniet er nog even van en wij staan natuurlijk de 23ste (22ste ook al :) ) klaar om jouw reisverhalen aan te horen!
Dikke kus!
Bart & Bente -
18 Februari 2013 - 17:25
Avril:
haa Loes,
sandboarden klinkt gaaaafff! Min het omhoog lopen dan ;)
23 maart ben ik zelf in de sneeuw aan het boarden, dus dan kan ik helaas niet komen. Maar het lijkt me leuk om snel daarna af te spreken. Maaaar ga nu eerst nog maar even hard genieten, samen met Milou.
XX -
19 Februari 2013 - 19:52
Janans:
ha die loes
wat een goed idee van bart. was van plan om minder te gaan skiee ,maar doen zeker mee met sandboarden in de woestijn !!!!!!
Nogmaalsdikkekusjanans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
